Vandaag leerden we Elsemarijn en haar vier kinderen, Wim-Martijn (36), Ezra (5), Marcus (3) en Noël (1), kennen. Met Wim-Martijn is ze ook getrouwd en van alle kinderen is hij de enige die naar haar luistert. Ze zijn één keer in Italië geweest, maar dat beviel niet en dus gaan ze er nu wonen. Dat was haar idee, want ze houdt niet van de winter. In Italië hebben ze een grasveld gekocht en dat moet binnen vier maanden een camping worden
Na wat ongemakkelijke afscheidsfeestjes, waaronder een heel slecht ingestudeerd lied door de klas van Ezra, arriveert het gezin bij hun nieuwe huis. Hier wordt voor het eerst echt duidelijk dat Elsemarijn totaal geen controle heeft over de drie jongste kinderen en een poging tot romantiek van Wim-Martijn met het voorstel haar over de drempel te dragen wordt afgeslagen met een “nee, dank je”. Hè gezellig! Opvallend is ook dat dochter Noël geen bed krijgt. Zij zal haar dagen en nachten moeten slijten in een buggy.
Omdat er nog geen vergunningen zijn staat de volgende dag meteen een bezoekje op het programma om de burgemeester om te kopen met cadeaus en schattige kinderen. Dat laatste wordt nog lastig, aangezien het weer eens niet lukt om die kinderen stil te krijgen. Je ziet de burgemeester denken: kan dit gezin nog weg? Uit angst dat de terug zullen komen geeft hij toch maar een vergunning.
Na een montage van kapotte kachels, lekkages, een huis dat bijna in brand vliegt, eerste schooldagen en een sneeuwpop (zij hield toch niet van de winter?) begint de bouw van de camping. Wim-Martijn heeft wat sturing nodig, maar na een tijdje doet hij precies wat Elsemarijn zegt. Voor de jongste kinderen is een au pair geregeld.
Terwijl de boekingen binnenstromen gaat er van alles mis. De elektra is niet op tijd aangevraagd, een deal met de buren om gebruik te maken van hun zwembad valt in het water (haha woordspeling) en Elsemarijn wordt een steeds grotere bitch. En dus stellen we wederom de vraag: komt dit ooit nog goed?
De avonturen van EM en WM kun je hier terugkijken. Volgende week gaan we naar Tenerife.
Wat een grapig verhaaltje…..heb je dit zelf bedacht of heeft de juf je nog erg moeten helpen. Ik vind het maar wat knap van je.
LikeLike