Brief

Lieve M.,

Gisteren heb ik niet aan je gedacht. Het overviel me. Ik denk nu al een paar jaar iedere dag aan je en hoewel ik in het begin graag een dag niet aan je had gedacht voelt het nu toch vreemd. Het is er zo bij gaan horen. Even naar je foto kijken. Even langs die plek lopen. Meestal zonder aanleiding. Iedere dag was je er, dacht ik aan je en ging ik weer iets anders doen. Gisteren was je er niet.

Hoe gaat het nu met je? Of kan ik dat niet vragen? Heeft iemand die niet is een gemoedstoestand? Ik heb zelf vaak niet eens een gemoedstoestand. Hoe zal dat dan voor jou zijn? Vraagt er iemand überhaupt nog wel eens iets aan je? Ik weet niet zo goed waar je nu bent, maar ik ben opgevoed met een bepaald concept daarvan en dan is het moeilijk om dat uit te schakelen. Ben jij nu op een plek waar je zelf niet in geloofde? Dat lijkt me helemaal raar, al zie ik er ook wel de humor van in.

Vanmorgen ben ik extra vroeg opgestaan. Ik had veel plannen voor deze dag. En toen ineens wist ik dat ik gisteren niet aan je gedacht heb. Ik voelde me niet schuldig hoor. Het schijnt normaal te zijn zelfs na zo’n tijd. En misschien had je het zelf ook gewoon te druk met in de hoofden van anderen te zijn. Dan snap ik best dat iemand even een dagje overgeslagen wordt. Ter compensatie heb ik vandaag wel extra lang aan je gedacht.

Deze brief zal ik nooit naar je sturen. Ik heb je nieuwe adres ook helemaal niet natuurlijk. Toch weet ik dat jij hem zult lezen, maar niet terug zal schrijven. Dat is maar goed ook. Waarschijnlijk zou ik jouw brief ongeopend weggooien. Door hem te lezen zou er meer stuk gaan dan er al stuk is gegaan. Ik ben er misschien ook iets te nuchter voor.

Sinds je weg bent ben ik soms zo somber. Dan word ik wakker en weet ik even niet hoe ik met de dag om moet gaan. Heb jij nu nog dagen om mee om te gaan? Of is alles nu een hele lange dag? Ik weet niet of ik me daar wel zo goed bij zou voelen. Misschien went het wel. Misschien hoef je daar ook allemaal niet meer over na te denken. Dat lijkt me wel lekker rustig.

Ik ga maar weer eens verder. Niets van je laten horen hoor.

Liefs