Links

Vandaag is het 13 augustus. Een dag waar de linkshandige populatie ieder jaar reikhalzend naar uitkijkt. Vandaag is het internationale linkshandigendag. Misschien vindt u dat onzin, maar dan bent u rechtshandig. Dan kent u het leed niet dat wij linkshandigen dagelijks voelen.

Voor een linkshandige is dit het meest gevoerde gesprek:

Onwetende rechtshandige: Ben jij links?

Linkshandige: Ja (denkt: dat zie je toch?).

Onwetende rechtshandige: Dan ben je zeker ook heel creatief. / Ik heb een achterneefje dat ook linkshandig is. Ken je die?

Linkshandigen leren van jongs af aan dat ze minder zijn dan rechtshandigen. Zo noemen we iemands steun en toeverlaat een rechterhand, heeft iemand die onhandig is twee linkerhanden en laten we zo iemand liever links liggen. Willen we iemand eeuwige trouw beloven dienen we dit te tonen door een ring aan onze rechterhand te schuiven en zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden die de onderdrukking van de linkshandige kenmerken.

Zo is onze schooltijd een grote nachtmerrie geweest. Bij de generaties voor mij werd je linkerhand op je rug gebonden als je linkshandig bleek te zijn. Godzijdank was dat niet meer zo toen ik naar school ging, maar wil dat zeggen dat ik het makkelijk heb gehad? Nee! Mijn schooltijd bestond uit een met inkt doordrenkte linkerhand omdat een of andere rechtshandige gek het nodig vond dat je met vulpen leerde schrijven. Daar werd je handschrift beter van, luidt de officiële verklaring voor dit waanidee. Linkshandigen weten beter. Dit was gewoon weer een verzinsel van de rechtshandige elite om ons buiten te sluiten. Bovendien bleef er van ons handschrift weinig over nadat onze linkerhand de inkt had uitgeveegd. Ook werd gedaan alsof wij achterlijk waren als wij weer eens niet netjes konden knippen en de vraag om een linkshandigenschaar met een luid gezucht werd beantwoord door de leraar en wij konden nooit meedoen met honkbal omdat er geen handschoenen voor linkshandigen waren. En toen we ondanks alles toch volwassen werden konden we onze handtekening niet zetten omdat gemeentehuizen, banken en andere officiële instanties vaak pennen met een kettinkje gebruiken die voor ons niet te hanteren zijn. Wilden wij een keer een blik soep opwarmen bleek de blikopener niet voor ons gemaakt te zijn en als we toch een baan konden vinden konden we ons zuurverdiende geld niet uitgeven omdat er geen linkshandige pinapparaten waren in winkels. Pas toen er een economische crisis kwam konden die dingen aangepast worden.

Dus beste, maar toch vooral onwetende rechtshandige, het zou wel eens fijn zijn als u een poging doet dit goed te maken. Als u dus iemand ziet die met links schrijft, stel dan niet de vraag waar u al antwoord of heeft maar zeg eens iets bemoedigends. Laat eens weten dat u spijt heeft van uw gedrag richting onze soort. Geef eens een high five. Wel met links graag, anders kunnen wij dat niet.