In mijn woonplaats ging de boekwinkel sluiten met als gevolg dat ik een tijd lang langs een leeg pand liep. Maar ineens was daar een aankondiging. Er kwam een nieuwe winkel. Een conceptstore! Nu had ik geen idee wat een conceptstore is, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Ik weet wat een concept is, ik weet wat een store is, maar die twee samen? Dat moest wel iets bijzonders worden.
Wekenlang keek ik tegen afgeplakte ramen aan met dat magische woord ‘conceptstore’ erop. Ik heb een vrij levendige fantasie, maar het lukte me maar niet om een voorstelling te maken van wat er zich daarbinnen af zou spelen. En toen was het zover. De winkel opende zijn deuren. Nu zou alles duidelijk worden. Maar dat werd het niet.
Vandaag besloot ik dat het tijd werd om uit te zoeken wat dit nou precies voor een winkel is. Ik zocht en vond de website. Al mijn vragen zouden nu beantwoord worden. Maar dat werden ze niet.
Ik trof het volgende aan:
“Ben je in de mood voor een goede koffie, een feel-good momentje en een stukje beleving? Come and join us!”
“We verkopen alles tussen eyecatchers en decoratie.”
“Noëlle vindt het leuk om user centered te designen. Noëlle heeft ons daar waar ze kon onwijs hip geholpen en haar kennis met ons willen delen. Check haar websiteen get in touch!”
Wat me wel duidelijk werd is dat deze winkel niets voor mij is. En wie heet er nou Noëlle?