Rosalien en Ieke wonen in Amsterdam en hebben zowaar horecaervaring. Rosalien is kok en Ieke runt een bed & breakfast. Ze vertrekken naar Duitsland waar ze een hotel hebben gekocht. De keuze is op Duitsland gevallen omdat ze mensen daar zo ongedwongen en enthousiast zijn. Is ook wel eens anders geweest. Voor ze weggaan is er natuurlijk een afscheidsfeest. Half potteus Amsterdam is uitgerukt om Lien en Iek gedag te zeggen. “Wat hebben we eigenlijk leuke vrienden”, concluderen ze na afloop. Er moet ook nog even een kies getrokken worden maar dan kan het Duitse avontuur eindelijk beginnen.
Genieten is er niet meteen bij, want de getrokken kies van Rosalien begint erge pijn te doen en dus moeten ze naar een Duitse Zahnartzt. Ieke spreekt de taal goed, dus een afspraak maken is niet zo’n probleem. Wat wel een probleem is, is dat Ieke door de emigratie helemaal de naam van haar bed- en zakenpartner is vergeten. Ieke heeft namelijk nog een andere liefde. Hij heet Paco. Paco woont in een kooi. Paco schreeuwt de hele dag om aandacht. Paco is een papegaai.
Na het bezoekje aan de tandarts is het tijd om een wandelingetje door het hotel te maken en eens rustig te kijken wat ze nou eigenlijk gekocht hebben. Ze ontdekken een soort bijgebouw waar zich dubieuze taferelen hebben afgespeeld. Er zitten messen in het plafond. Er ligt bloed op de vloer en in de kast vinden ze dood varken. Ook vinden ze een geladen pistool. Goed nieuws, want dan kunnen ze eindelijk die bloedirritante Paco omleggen. Ze besluiten dat niet te doen, wat ik vreemd vind.
Een paar maanden later is het tijd voor de eerste gasten. Elf maar liefst. Niet dat het hotel klaar is. Er moet nog zo bizar veel gebeuren dat ik als kijker zelfs stress ondervind. En dan komen er ook nog onaangekondigde gasten om te drinken en te kaarten in het hotelcafé. Gekkenhuis! Ik ben benieuwd wanneer de eerste lichamelijke aandoeningen verzonnen worden en ja hoor: Ieke krijgt het aan haar rug. En ze heeft overal kramp. Ze klaagt over laat naar bed gaan en vroeg opstaan. Ze zou wel even vrij willen. Daar is geen tijd voor want de biertuin wordt geopend. Ze willen er Hollandse lekkernijen gaan verkopen zoals saté en sangria. De hele buurt is aanwezig en spreekt haar bewondering uit voor de eigenaressen. Ze zijn goed geïntegreerd in het doodse dorpje. Daar komen ze vast op terug als ze uit hun slaap worden gehouden door de schreeuwende Paco. Ik kijk nu al uit naar een vervolg waarin het dorp met hooivorken en brandende fakkels het hotel bestormt om Paco te vernietigen.
Wil je de avonturen van deze dames terugzien? Klik dan hier.