Peter werkt op kantoor, maar heeft een hekel aan computers en typt met één vinger. Samen met zijn vrouw Paula maakt hij graag tochtjes over stille weggetjes en zo zijn ze een keer in Denemarken terechtgekomen. Daar stond een boerderij te koop en zo ontstond het plan er een natuurcamping te beginnen. Paula is een soort sekteleider. Ze geeft lessen in biodanza. Wat? Biodanza. Een dansstijl waarbij je beweegt vanuit je emotie. Het maakt dus eigenlijk niet uit wat je doet, alles is goed als het maar vanuit je emotie is. Eerst omhelst iedereen elkaar ongemakkelijk lang en dan wordt er een beetje rondgehuppeld in een kring. Er zijn geen vaste pasjes. Wat Paula haar taak als docent is, is me dan ook niet geheel duidelijk. Misschien neemt zij de cassettebandjes mee. Tussendoor horen we uitspraken als: “Wat ik het meest ga missen is haar aanraking, haar energie.” Ook in Denemarken willen P & P een biodanzagroep opzetten om gezellig samen in de natuur te biodanzaën.
Maar eerst moet er geklust worden. Ook dat doen zij volgens het biodanzaprincipe. Alles lekker op gevoel. Er is geen planning. Je doet gewoon wat in je opkomt. Zo vraagt Peter aan Paula of ze een koevoet voor hem wil pakken, maar Paula’s emoties zeggen “hamer” en dus geeft ze Peter een hamer. Er volgen wat taalproblemen in een garage: “In November there was a new distributieriem. You can find in on the motorkap”, maar stress lijken deze mensen niet te kennen. En als Peter toch even ontspanning nodig heeft gaat hij op zijn grasmaaier zitten. Wat hij dan precies doet weet ik niet, maar hij doet het wel achter een schuurtje en trekt eerst zijn broek omhoog als hij gevonden wordt.
Er zijn niet meteen genoeg gasten om rond te kunnen komen en dus hebben P & P een schoonmaakbaantje. Dat Peter niet zo van technologie houdt wisten we al, maar hij heeft zelfs nog nooit een stofzuiger gezien. Deze ontmoeting tussen mens en machine was dan ook een uniek stukje televisie.
Een paar jaar later nemen we weer een kijkje op de camping van Paula en Peter. Het schoonmaakbaantje is ingeruild voor bezorgbaantje van folders. De stofzuiger was toch net even een stapje te ver. Van biodanza is er weinig terechtgekomen omdat ze er te moe voor zijn. Maar de passie voor deze knotsgekke dansstijl is nog altijd springlevend. Paula heeft zelfs een hele metafoor over een kikker en een regenton bedacht waar geen touw aan vast te knopen valt, maar ze vertelt het met zo’n vanzelfsprekendheid dat je haar meteen begrijpt. Ze ziet zichzelf als een baarmoeder die ervoor zorgt dat je je net iets verder ontwikkelt dan je op dat moment bent. En dat willen we stiekem toch allemaal?
Luister naar je emotie en kijk hier de aflevering terug. Meer informatie over biodanza vind je op www.biodanza.nl.
bakkerpraatjes.com 