Bart en Christa zijn arrogant en naïef, een dodelijke combinatie. Ze gaan een hotel runnen in Frankrijk en vinden dat ze een uitstekende voorbereiding hebben. Ze zitten zelfs op Franse les. Bart kijkt erg uit naar de verhuizing. Dan kan hij eindelijk de hele dag lol hebben en eten en drinken. Als Christa een treurige collage krijgt als afscheidscadeau van haar collega’s, weet ook zij niet hoe snel ze weg moet komen. Verder is niemand enthousiast over hun plannen. Christa’s moeder heeft geen idee wat Bart wel en niet kan en haar vader lijkt Bart te haten. Ook in hun Franse hotel worden ze niet echt hartelijk ontvangen door de huidige eigenaren. Ze moeten meteen aan de slag en nog dezelfde dag begint Christa te klagen dat het wel erg hard werken is. Het is de bedoeling dat ze een week meelopen voor ze het hotel helemaal overnemen., maar als Bart de kat van deze mensen laat ontsnappen vertrekken ze eerder dan afgesproken. Bart en Christa staan er dus helemaal alleen voor, maar ze hebben ook zin om het op hun eigen manier te doen. Daar komt weinig van terecht, want al snel stromen de achterstallige betalingen binnen, de ene na de andere schuldeiser meldt zich en ze worden van de boekingssite gegooid. Ook het contract dat ze hebben getekend blijkt niet geldig te zijn en dus kunnen ze helemaal niks doen. Maar naïef als ze zijn hebben ze een plannetje: ze gaan zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel alsof ze een nieuw bedrijf zijn. Uiteraard worden ze ontmaskerd en is er tijd voor zelfreflectie. Helaas maken ze daar geen gebruik van. “Het zegt meer over hun dan over ons.” Gelukkig weten ze wel net op tijd een notaris te vinden die ze kan helpen en gaat hun hotel dan toch nog open. Hoe kijken ze terug op hun naïviteit? Niet. Zelfs voor de vorige eigenaren heeft Christa nog een goed woordje over. “Ze zullen wel hun redenen gehad hebben om zo te handelen en dankzij hun zitten we hier.”
Een paar jaar later wonen Bart en Christa nog wel in Frankrijk, maar ze hebben nu een nieuw bedrijf. Het dorpje waar ze eerst zaten vonden ze namelijk niet leuk. Tegenwoordig zijn ze eigenaar van een motel met wegrestaurant. Dat klinkt triest en dat is het ook. Het Franse woord voor sfeer kennen ze blijkbaar nog niet, want er is een ernstig tekort aan. Het Franse woord voor onprofessioneel is ze beter bekend, want ze roddelen een eind weg over de privélevens en bedgewoontes van hun vaste gasten. Af en toe begint Bart keihard te lachen waardoor het duidelijk wordt dat wat hij daarvoor zei een grap was. Christa klaagt dat ze te weinig verdienen en dat ze nog nooit zo hard gewerkt hebben.
Hoe zal het nu met ze gaan? Morgen gaan we het zien. Ik hou rekening met het ergste. Kijk hier de originele aflevering terug en hier het vervolg.
bakkerpraatjes.com 
Hahahaha….geweldig….lol….het is maar hoe je het bekijkt…… grijns
Met vriendelijke groet,
Bart Beydals 🙂
LikeLike
Update:In Oktober 2011 zijn we verhuisd naar het Departement Deux-Sèvres (Regio Poitou Charente) en hebben in het dorpje Maisonnay een bar/tabac/restaurant/motel gekocht.
La Bourboule (1e locatie Maart 2010 Auvergne) heeft veel gebracht….zowel positief als negatief! Helaas was het niet mogelijk om te komen tot een gezamenlijke overeenkomst en dit heeft ons, mede gezien de staat van onderhoud van het hotel, doen besluiten om ons heil elders te zoeken. Het hotel was niet op norm en natuurlijk wisten we dat bij aankomst, maar normaal gesproken dient de verhuurder de aanpassingen brandveiligheid voor zijn of haar rekening te nemen. Hierover was echter (helaas) geen discussie mogelijk. Dus na 1 ½ jaar hebben wij de stap gezet naar een nieuwe uitdaging in Maisonnay. Hier zijn we eigenaar van zowel het franse (bedrijf) «Fonds de Commerce » alsmede het onroerend goed (de panden en terrein, waaronder een grote vrachtwagenparkeerplaats) en dit bespaart veel ergernis en discussie.
We hebben het hier, ondanks het feit dat we « en campagne « wonen, prima naar onze zin! We hebben een goed leven, waarin we hard werken om de “Franse droom” te realiseren. In de wintermaanden zijn we vanaf maandag tot vrijdag geopend van ’s ochtends 07.00 uur tot ‘s avonds 21.00 uur. Vanaf 1 mei tot ongeveer eind oktober komt daar de zaterdag dan nog bij van 8.30 uur tot 14.30 uur en de zondagmorgen voor ontbijt van onze hotelgasten. Dit betekent dat we gedurende de laagseizoen maanden heerlijk weekend hebben en er met onze camper op uit kunnen trekken en in de zomer op zondag de brocantes in de buurt kunnen afstruinen, nadat we onze hotelgasten dus van ontbijt hebben voorzien. We hebben hier alles op redelijke afstand……de Atlantische Oceaan op iets meer dan een uur. Cognac op een uur afstand, de Marais Poitevin op een half uur afstand, alsmede de steden La Rochelle, Ile de Ré, Niort, Poitiers, Bordeaux…..op redelijke afstand.
Al met al helemaal geen slecht leven vinden we! Inmiddels hebben we nog 1 medewerkster….de twee zussen, waar (ook) geen garen mee te spinnen viel, en die bij de overname inbegrepen zaten, zijn inmiddels alle twee weg en hiervoor in de plaats hebben we nu een top dame die ons ondersteunt bij alle dagelijkse werkzaamheden zoals het poetsen/schoonmaken van de hotelkamers tot tussen de middag achter de grill de heerlijkste entrecotes en streekgerechten bakt!! Bart is inmiddels de vaste barman alsmede brocanteur en Christa is naast kokkie ‘ smorgens in de keuken ook gastvrouw in het restaurant tussen de middag. Deze rolbezetting bevalt uitstekend en hopen we nog een paar jaar vast te houden. Hierna volgt wellicht nog een nieuw avontuur, maar het kan ook maar zo zijn dat we hier blijven tot onze (franse)aowdatum!! Wie zal het zeggen?! Hoewel ons Motel/Restaurant Relais la Fleur niet echt een vakantie (eind) bestemming is, ligt het wel strategisch in een schitterende authentieke franse omgeving waar je oa prachtig kunt fietsen, motorrijden en vissen, maar ook nog gunstig voor degene die op doorreis zijn naar Spanje, Portugal of Zuidwest Frankrijk, namelijk redelijk op de helft.
Wellicht dat u ooit van de gelegenheid gebruik maakt en bij ons de benen wilt strekken. U bent van harte welkom! (ook met Camper en/of Caravan)
Christa & Bart
LikeLike