De bel gaat en ik neem de intercom op. “Goedemorgen meneer, u spreekt met Rob en Belinda en wij hebben een Bijbelse boodschap voor u. Mag ik u vragen of u geïnteresseerd bent in leven na de dood?” Ik ben daar best in geïnteresseerd, maar niet gekoppeld aan een Bijbelse boodschap. Ik zeg dat ik geen tijd heb, wens ze veel succes met hun “werk” en hang op. Meteen heb ik spijt. Dit had een mooi verhaal kunnen worden. Maar als ik de deur open had gedaan zouden ze me waarschijnlijk achterna gezeten hebben met knoflook en houten kruizen. Mijn haar zit op vrije dagen voor twaalf uur namelijk nogal ongelovig en voor je het weet denken ze dat dat het werk van de duivel is. Ik kijk nog even uit het raam en zie een wat stoffige man (type sokken in sandalen) en een jonge vrouw met een groene jas (type gospelzangeres). Een voor een gaan voordeuren open en kort daarna weer dicht. Wat hadden ze me willen zeggen? Ik zal het nooit weten.