Deze week bleek het niet mogelijk om een voorbeschouwing te houden over Ik vertrek en dus zat ik, met chips en sarcasme in de aanslag, onbevangen voor de tv. Hopende dat het niet zo saai zou zijn als vorige week. Gelukkig was deze aflevering episch.
Tonnie en Diane zijn de bemoeizucht vanuit Den Haag zat en dus gaan ze naar Hongarije, want daar heb je geen Den Haag. Ze willen er vakantiehuisjes gaan verhuren met een vriend die al in Hongarije woont (type kaal en toch lang haar). Kinderen Marcel, Lotte en Kliko gaan ook mee. Kliko is een varken dat bij ze in huis woont. Ze hebben geen spaargeld, maar gelukkig heeft Tonnie na een ongeluk een whiplash gekregen en van de schadevergoeding hebben ze een aantal muren en een dak gekocht. Meer is het niet. Er is geen toilet, geen elektriciteit en geen stromend water. Diane vat het samen als “ons paradijsje”. Diane zegt wel vaker vreemde dingen. “Ik heb zo’n gevoel van ik ben d’r” als ze er ook is en “varkens hebben zo’n goed gevoel voor humor”.
Ze stallen hun “huis” vol met dozen die allemaal netjes voorzien zijn van etiketten. Helaas zijn deze mensen zo dyslectisch dat de etiketten geen enkele toegevoegde waarde hebben en dus bouwen ze er maar bedden van. Zo slaapt het hele gezin in één kamer. Geen probleem, vindt zoon Marcel, want het enige wat je in een bed doet is slapen. Een opmerkelijke uitspraak voor een jongen van vijftien en niet geheel onverwacht is hij dan ook de eerste die heimwee krijgt.
Tien jaar later wonen Tonnie en Diane nog steeds in Hongarije. Beide kinderen zijn terug naar Nederland, maar dat kan ze niks schelen. Het was vanaf hun geboorte al de bedoeling dat ze het huis uit zouden gaan dus ze worden niet gemist. Wie wel gemist wordt is Kliko die inmiddels overleden is. Hij is vervangen door dertig kippen, twintig katten, vijftien honden, tien schapen, twee ganzen en een paard. Ze zijn al vrij snel met hun bedrijf gestopt, want Tonnie ontvangt nog een WAO-uitkering vanuit Nederland en daar kunnen ze ook van leven. Af en toe verkopen ze een ei, wat de sigaretten worden steeds duurder. Aan hun huis hebben ze niets meer gedaan. Diane zegt er weer iets raars over: “Niet aan toegekomen, alleen wat pannen verplaatst.” Zelf zien er een beetje grijs en grauw en ongezond uit, maar ze zijn gelukkig en daar gaat het natuurlijk om. Al zouden zij het waarschijnlijk wel anders schrijven.
Heb je de aflevering gemist? Kijk hem dan hier alsnog.
bakkerpraatjes.com 